Je lijkt nogal kritisch te staan tegenover het Amerikaanse christendom. Je stelt in je boek de vraag of we het doel voorbij schieten. Is dit werkelijk wat de bedoeling was van Pinksteren 2000 jaar geleden? En er lijken meer mensen die zich zorgen maken met jou en zeggen: ‘We hebben het niet bij het rechte eind.’ Ja, dit was een vraag waar ik altijd erg bang voor was om die te stellen. Omdat ik dacht: ‘Misschien ligt het wel aan mij, want als ik om me heen kijk in de kerken dan lijkt iedereen het wel prima te vinden.’ Iedereen lijkt gelukkig te zijn, iedereen is tevreden. Waarom heb ik dan iedere keer die innerlijke strijd als ik de Bijbel lees en de indruk krijg: Wat we doen komt niet overeen met dit Boek! Er is zoveel meer, maar er lijkt zich verder niemand druk over te maken. Ik zal m’n mond wel houden, misschien begin ik gek te worden. Maar vanaf het moment dat ik het ter sprake bracht, begonnen mensen instemmend te knikken.
Gebrek aan vrede
We kijken naar ons eigen leven en denken: ‘Maar dit lijkt er totaal niet op …’
Ik weet dat er een gebrek aan vrede bij zo veel mensen. Zielen die tijd in het Woord doorbrengen en terwijl ze het Woord lezen van de Heilige Geest onderwijs ontvangen. Ze weten dat we lauw worden. Ze weten dat er meer is. En er is niet zoveel vrede als dat we voordoen dat er is in onze levens. Omdat we kijken naar de vroege christenen, hoe ze leefden en wat ze bereid waren om op te offeren. En we kijken naar ons eigen leven en denken: ‘Maar dit lijkt er totaal niet op …’ en toch: In die tijden en perioden dat we ons leven op het spel zetten, zijn de enige tijden waarin we werkelijk vrede ervaren. En mogelijk ook de enige tijden waarin we werkelijk het gevoel hebben dat we leven. Absoluut! En we ervaren God! Tegenover het comfortabel blijven zitten waar je zit en enkel iets van God willen voelen. Nee, alleen als we buiten zijn, pijn lijden en leven als een Nieuwtestamentische gelovige dat we Hem werkelijk ervaren.
Je neemt die vermaning in Openbaring behoorlijk serieus, het idee dat God de lauwe christen zal uitspugen. Veel mensen kunnen zich daar ongemakkelijk bij voelen en zeggen: ‘Hoe zit het dan met genade? Hoe zit het dan met het feit dat het er niet om gaat wat we doen? God accepteert ons toch op basis van wat Hij voor ons gedaan heeft?’ Hoe houd je dat in evenwicht? Ja, maar als je naar Zijn genade kijkt, Zijn genade wordt zichtbaar in het veranderen en ons gelijkvormig maken aan Zijn Zoon.
Het is wel bijzonder trouwens, die uitdrukking ‘lauwe christen’ kom ik niet tegen in de Bijbel. Hij verwijst naar deze mensen als lauw en ook als blind, naakt, arm, ellendig, beklagenswaardig en Hij zegt: ‘Ik ga jullie uit Mijn mond spugen omdat jullie lauw zijn.’ Ik zie dat niet als de beschrijving van een gelovige of een christen.
Christus kan je zeggen wie een christen is
De uitdrukking ‘lauwe christen’ kom ik niet tegen in de Bijbel.
Maar zeg je dan: ‘Als je lauw bent, ben je eigenlijk geen christen?’ Dat is wat ik in Openbaring 3 zie. Ik weet niet hoe je die passage kan lezen en die persoon een christen noemen, want een christen zal niet uit de mond van God gespuugd worden. Maar dat is me nogal een uitspraak, want dat suggereert min of meer dat je op het eerste gezicht veel kerken in Amerika ziet die eenvoudigweg vol zitten met mensen die in werkelijkheid geen christen zijn? Absoluut, maar het is altijd zo geweest.
En Jezus legt dat uit als Hij zegt dat het de tarwe en het onkruid zal zijn. Het zal deze groep mensen zijn die samen groeien en ten tijde van de oogst zal Hij laten zien wie echt christen is. Je ziet dat al vanaf het begin van de Bijbel met Israël. Waar Hij zegt dat niet allen die uit Israël zijn, niet iedereen met de Israëlische nationaliteit, het ware Israël is. Daar zal dat overblijfsel zijn, er zullen die gelovigen zijn te midden van hen.
En op dezelfde manier komen miljoenen mensen samen in wat wij kerkgebouwen noemen. Dat zijn niet allemaal volgelingen van Jezus Christus. Jezus zegt dat je kunt kijken naar hun manier van leven en dan zie je het snel genoeg. 1 Johannes zegt dat er mensen zijn die zeggen dat ze Hem kennen, maar dan zegt hij: ‘Omdat ze Zijn geboden niet in acht nemen zijn het leugenaars.’ Hij zegt niet: ‘Nou, misschien zijn het gelovigen die nog niet veranderd zijn.’ Hij zegt gewoon dat je kunt kijken naar hun manier van leven en weten dat het leugenaars zijn.
Er is die brede weg die naar het verderf leidt en velen zullen die bewandelen, maar er is die smalle weg die naar het Leven leidt en weinigen zullen die vinden. Maar net zoals de wereld wil zeggen: ‘Iedereen gaat naar de hemel, er is helemaal geen hel.’ Volgt de kerk zo’n beetje hetzelfde principe door te zeggen: ‘We zijn hier samen allemaal gelovigen, want we hebben allemaal een gebed gebeden op een zeker moment in ons leven.’ Maar ik zie dat gewoon niet in de Schrift.
