Zal het Ronald Koeman lukken om bij FC Barcelona weer iets van de oude glorie te herstellen? En hoe hebben de godenzonen van Barca zo diep kunnen vallen? Hun wedstrijd tegen Bayern München vorige week was misschien wel de meest opvallende van deze Champions League. Ze werden met maar liefst 8-2 verslagen.
Het is niet zo wijs om de machtigen en Messi’s van deze wereld op een sokkel te hijsen.
Beelden van de treurende Lionel Messi gingen de hele wereld over. Eén van de beste voetballers ooit stond erbij als een geslagen hond. Sportjournalist Sjoerd Mossou zag wat opvallends aan al die treurende Messi-foto’s: er spreekt maar weinig woede of verbetenheid uit zijn lichaamstaal. In het Algemeen Dagblad schreef hij:
‘De ene keer staat hij voorovergebogen met de handen op zijn knieën. Op het volgende plaatje heeft hij een hand voor zijn ogen geslagen. Dan weer staart hij reddeloos naar de hemel, of hij haalt even moedeloos een hand door zijn haar, met de ogen gesloten. De blik in zijn ogen is vrijwel consequent dof, leeg. Messi zucht en zwijgt, oogt volledig in zichzelf gekeerd.
Zagen we Diego Armando Maradona ooit uitdrukkingsloos na een vernedering? Na diens beroemdste verloren wedstrijd, in de WK-finale van 1990, huilde Maradona intens van woede.’ Mossou concludeert dat Messi weliswaar de meest getalenteerde voetballer ooit is, ‘maar niet de grootste strijder’.
De val van Barcelona maakt één ding wel duidelijk: ook de beste clubs en ‘godenzonen’ stellen vroeg of laat teleur. Deze godjes zijn veel te klein en zwak om te aanbidden, en dat geldt eigenlijk voor alles van de schepping. De Amerikaanse schrijver David Foster Wallace (geen christen) wees hier op tijdens zijn beroemde toespraak ‘This is water’ die hij in 2005 hield voor studenten. Hij zei onder andere:
Ook de beste clubs en ‘godenzonen’ stellen vroeg of laat teleur.
‘In de loopgraven van het volwassen leven bestaat er niet zoiets als atheïsme. Er bestaat niet zoiets als niets aanbidden. Iedereen aanbidt. De enige keuze die we hebben is wie we aanbidden. En een uitstekende reden om één of andere god of spiritueel iets te aanbidden (…), is dat vrijwel alle andere dingen die je aanbidt je levend zullen verslinden.
Als je geld en materiële zaken aanbidt, dan zul je nooit genoeg hebben. Aanbid je je eigen lichaam, schoonheid en sexappeal en je zult je altijd lelijk voelen; als tijd en leeftijd hun sporen trekken, sterf je duizend doden voordat ze je uiteindelijk begraven. Aanbid macht, je zult je altijd zwak en bang voelen en je zult steeds meer macht over anderen nodig hebben om de angst de baas te blijven. Aanbid je verstand, dat men je zo slim vindt – je zult je uiteindelijk dom voelen, een oplichter, altijd bang dat ze je door zullen krijgen…’
Het is dus niet zo wijs om de machtigen en Messi’s van deze wereld op een sokkel te hijsen. En laten we vooral dat kinderliedje blijven zingen: ‘Here der heren, Koning der koningen, U wil ik eren, U wil ik lofzingen, Rots aller eeuwen…’
Deze column is met toestemming overgenomen van BasiC. Gertjan de Jong is medewerker bij jongerenorganisatie LCJ. Afbeelding: YouTube / Ziggo Sports
