Gedachten over de implicaties van de Amerikaanse verkiezingen 2020.
Dit artikel komt waarschijnlijk het meest in de buurt van een antwoord op de vraag hoe ik bij de komende presidentsverkiezingen zal stemmen.
Waarschijnlijk?
Juist. Alleen God weet wat er de komende dagen nog kan gebeuren.
Niets wat ik hier zeg is bedoeld om te dicteren hoe anderen moeten stemmen. Daarentegen wil ik wil wijzen op een perspectief dat lijkt te worden verwaarloosd. Ja, dit perspectief heeft invloed op hoe ik stem. Maar het hoeft geen zonde te zijn om een andere afweging te maken.
Eigenlijk had dit artikel al veel eerder moeten verschijnen. Ik wil proberen uit te leggen waarom ik verbijsterd blijf over hoe christenen bepaalde zonden rangschikken. Veel christenen zien de zonden zoals seksuele zedeloosheid (porneia), opschepperij (alazoneia), vunzigheid (aischrologia), zaaien van verdeeldheid (dichostasiai) en dergelijke, zonder dat er sprake is van berouw, slechts als kwalijk voor ons land. Maar beleid dat ondersteunt dat baby’s worden gedood, het geslacht wordt veranderd, vrijheid wordt ingeperkt en dat vergaand socialistisch is, wordt gezien als dodelijk.
De reden dat ik deze Griekse woorden tussen haakjes zet is om expliciet aan te geven dat dit zonden zijn die in het Nieuwe Testament worden genoemd. Om preciezer te zijn, het zijn zonden die mensen vernietigen. Ze zijn niet alleen dodelijk. Ze zijn dodelijk voor altijd. Ze leiden tot eeuwig verderf (2 Thessalonicenzen 1:9).
Deze zonden vernietigen personen (Handelingen 12:20-23). En door personen vernietigen ze hele naties (Jeremia 48:29-31, 42).
Personen
Vergeving door Christus is altijd mogelijk als er berouw en kinderlijk vertrouwen in Jezus is. Maar waar nederig berouw ontbreekt, leiden deze zonden tot oordeel.
Het Nieuwe Testament leert dat ‘wie zulke dingen doen, het koninkrijk van God niet zullen beërven’ (Galaten 5:21) en dat ‘zij die zulke dingen doen de dood verdienen’ (Romeinen 1:32).
Waarop jij misschien zegt: ‘En wat dan nog? Jezus verwerpen als Heer leidt ook tot de dood, maar toch ben jij bereid om op een niet-christen te stemmen?’ Dat ben ik, aangenomen dat er voldoende overeenstemming is tussen bijbelse oprechtheid en de zichtbare effecten in zijn karakter en overtuigingen.
Mijn punt tot nu toe is eenvoudigweg de standaard te verhogen als het gaat om het naar buiten toe laten zien van leiderschap. Mijn doel is dat christenen een stap terug doen en zich hierop bezinnen. Het is geen kleinigheid om lichtvaardig om te gaan met een patroon van openbaar gedrag dat niet slechts kwalijk is, maar tot de dood leidt.
Naties
In feite denk ik dat het een drastische fout is om te denken dat de dodelijke invloed van een leider alleen door zijn beleid kan komen en niet ook door zijn persoon.
Onbeschaamde opschepperij, vunzigheid, en tweedracht zaaien klagen niet alleen de persoon zelf aan; ze corrumperen ook de natie.
Dit is niet alleen waar omdat onbeschaamde opschepperij, vunzigheid, zedeloosheid en tweedracht zaaien de persoon zelf aanklagen, maar ook omdat ze de natie corrumperen. De zonden bewegen zich vanuit invloedrijke centrale punten en besmetten hele culturen. De laatste vijf jaar zijn een krachtig getuigenis van deze infectie op bijna elk niveau van de samenleving.
De volgende waarheid is niet uniek voor het christendom: ‘Een klein beetje zuurdeeg doorzuurt het hele deeg (1 Korinthe 5:6). ‘Slecht gezelschap bederft goede zeden’ (1 Korintiërs 15:33). Of je dat gezelschap nu uitnodigt in je huis of omarmt op sociale media, het bederft. Er zijn zonden die mensen ‘in steeds meer goddeloosheid doen toenemen’ als ‘hun woord zich uitzaait als kanker’ (2 Timotheüs 2:16-17).
Er is een verbinding tussen het karakter van heersers en hun onderdanen. De Bijbel beschrijft soms een koning door te zeggen: ‘Hij heeft gezondigd en deed Israël zondigen’ (bv. 1 Koningen 14:16). Dit betekent niet dat hij het volk onder druk zette om te zondigen. Het betekent dat de invloed van de koning het volk heeft gevormd. Dat is de roeping van een leider. Neem het voortouw in het vormgeven van het karakter van je volk. Zo gebeurt het. Ten goede of ten kwade.
Beleid en personen
Is het dan niet verbijsterend dat zoveel christenen de desastreuze effecten van het zich voortdurende uitzaaiende kwaad van arrogante en cultuurvormende zonde van hooggeplaatste leiders als minimaal behandelen? En dan lijken ze er ook nog eens zeker van te zijn dat ze daarmee mensenlevens en vrijheden redden!
Dit punt is in het bijzonder relevant voor christenen.
Vrijheid en leven zijn kostbaar. We willen allemaal leven en vrij zijn om ons geluk na te streven. Maar als onze vrijheden, en zelfs onze levens, worden bedreigd of ontnomen, verliezen we niks van de essentie van onze identiteit in Christus. We verliezen niks van de zekerheid van onze eeuwige vreugde met Christus. We verliezen niks van de heiligheid en liefde waarvoor we door Christus zijn gered. Niets van al deze dingen gaat verloren met het verlies van leven en vrijheid.
Sommige christenen doen alsof beleid en wetten die het leven en de vrijheid beschermen waardevoller zijn dan wat voor soort persoon iemand is. Daarmee communiceren we een leugen aan ongelovigen (die ook verbijsterd zijn!). De kerk betaalt een hoge prijs, en zal deze blijven betalen, voor het jaar in jaar uit communiceren van deze leugen.
De rechtvaardiging voor het van ondergeschikt belang achten van de vernietigende effecten van personen ten opzichte van de vernietigende effecten van het beleid van die personen, lijkt onwaarachtig.
Ik vind het verbijsterend dat christenen er zo zeker van kunnen zijn dat er meer schade zal worden aangericht door slechte rechters, slechte wetten en slecht beleid dan door de alles doordringende invloed op de cultuur van zondige zelfverheffing, opschepperij en het aanwakkeren van tegenstellingen (eristikos).
Hoe weten ze dat? Serieus! Waar halen ze de zekere kennis vandaan dat rechters, wetten en beleid minder destructief zijn dan opschepperige twistziekte in hoge functies?
Hoe zit het dan met abortus?
Waar komt de verdorvenheid van het verdedigen van kindermoord vandaan? Het komt uit harten vol zelfingenomen arrogantie en opschepperij (Jakobus 4:1-2). Het komt uit harten die ongehoorzaam zijn aan God. Met andere woorden, het komt uit hetzelfde hart en karakter dat zoveel christelijke leiders als relatief onschuldig behandelen, omdat zij denken dat Roe en SCOTUS en Planned Parenthood als slagvelden crucialer en beslissender zijn.
Het is verbijsterend om aan te nemen dat een pro-abortus beleid meer mensen doodt dan een cultuur-verzadigende zelfzuchtige trots.
Ik denk dat Roe een kwade beslissing is. Ik denk dat Planned Parenthood een codenaam is voor babymoord en (historisch gezien tenminste) etnische zuivering. En ik denk dat het verbijsterend en arrogant is om aan te nemen dat een pro-abortusbeleid meer mensen doodt dan een cultuur-verzadigende zelfzuchtige trots .
Wanneer een leider een karakter propageert dat opschept over zichzelf en zichzelf verheerlijkt, laat hij het meest dodelijke gedrag in de wereld zien. Hij leidt zijn natie naar de afgrond. Naar vernietiging op meer terreinen dan we ons kunnen voorstellen.
Het is naïef om te denken dat een man effectief pro-life kan zijn en consequent de karaktereigenschappen kan vertonen die tot de dood leiden – tijdelijk en eeuwig.
Een woord aan predikanten
Mag ik predikanten voorstellen dat je in de rust van je studeerkamer het volgende doet? Stel je voor dat Amerika in elkaar stort. Eerst anarchie, dan tirannie – van rechts of links. Stel je voor dat godsdienstvrijheid ontnomen wordt. Wat overblijft voor christenen zijn boetes, gevangenis, ballingschap en martelaarschap. Vraag jezelf dan dit af: Heeft mijn prediking echte, radicale christenen ontwikkeld? Christenen die op het schavot kunnen zingen,
‘Gods Woord houdt stand in eeuwigheid
en zal geen duimbreed wijken.
Beef, satan! Hij, die ons geleidt,
zal u de vaan doen strijken!
Delf vrouw en kind’ren `t graf,
neem goed en bloed ons af,
het brengt u geen gewin:
wij gaan ten hemel in
en erven koninkrijken.’ (Vaste burcht)
Heeft mijn prediking christenen gevormd die zullen handelen zoals de gelovigen in Hebreeën 10:34: ‘U hebt de beroving van uw eigendommen met blijdschap aanvaard, in de wetenschap dat u voor uzelf een beter en blijvend bezit in de hemelen hebt’? Christenen die haat en lastering en uitsluiting om Christus’ wil onder ogen zien en toch ‘[zich] verblijden op die dag en opspringen van vreugde, want zie, [hun] beloning is groot in de hemel’ (Lukas 6:22-23)?
Heb je echte christenen voortgebracht die de schoonheid en de waarde van de Zoon van God zien? Heb je trouw de ‘ondoorgrondelijke rijkdom van Christus’ (Efeze 3:8) ontvouwd en verkondigd? Breng je een generatie mensen voort die met Paulus zeggen: ‘Ik beschouw alles als schade vanwege de voortreffelijkheid van de kennis van Christus Jezus, mijn Heere’ (Filippenzen 3:8)?
Heb je hen laten zien dat ze ‘bijwoners en vreemdelingen’ zijn (1 Petrus 2:11), en dat hun ‘burgerschap in de hemelen is’, van waaruit ze ‘verwachten de Zaligmaker, namelijk de Heere Jezus Christus’ (Filippenzen 3:20)? Voelen zij tot in het diepst van hun wezen dat ‘het leven Christus is, en het sterven winst’ (Filippenzen 1:21)?
Of heb je de verkondiging van deze alles overstijgende werkelijkheid verwaarloosd en hun aandacht daarvan herhaaldelijk afgeleid met politieke strategieën? Heb je wellicht onopzettelijk de mentale instelling gecreëerd dat de grootste kwestie in het leven het redden van Amerika en zijn aardse voordelen is? Of heb je je mensen laten zien dat het grootste punt het verheerlijken van Christus is met of zonder Amerika? Heb je hen laten zien dat de mensen die het meeste goed doen voor de meeste mensen voor de langste tijd (inclusief Amerika!) mensen zijn die de geur van een andere wereld met een andere Koning hebben?
Verkiezingsdag
Wat betekent dit allemaal voor mij als ik op 3 november mijn burgerplicht doe? Hier is mijn antwoord. Ik verplicht niemand om mij te volgen (alsof ik dat zou kunnen) – niet mijn vrouw, niet mijn vrienden, niet mijn collega’s.
Met een vrolijke glimlach zal ik mijn ongelovige buurman uitleggen waarom mijn trouw aan Jezus mij op gespannen voet stelt met alles wat de dood brengt – de dood door abortus en de dood door arrogantie.
Ik zal niet een of andere rekenmodel ontwikkelen om te bepalen welk destructief pad het minst kwalijk is en ondersteund moet worden. Dat is niet mijn taak. Mijn roeping is om mensen te helpen om Jezus Christus te zien, om te vertrouwen op Zijn vergeving van zonden, om Hem van grotere waarde te achten dan alles in deze wereld, om te leven op een manier die Zijn alles overtreffende waarde toont, en om hen te helpen om met liefde en heiligheid hun leven te volbrengen. Die roeping strijdt met het ondersteunen van elk van beide wegen die leiden naar culturele corruptie en eeuwige ondergang.
Je mag geloven dat zo’n weg mogelijk is die niet zo’n tegenstrijdigheid inhoudt, niet zo’n ondermijning van authentiek christelijk getuigenis. Je moet handelen naar jouw inzicht. Ik zie niet dat zo’n weg mogelijk is. Daarom zei ik dat mijn weg niet de jouwe hoeft te zijn.
Als ik al de onwaarschijnlijke mogelijkheid overweeg dat ik iets goeds zou kunnen doen door het destructieve karakter te aanvaarden dat al zichtbaar is in de twee keuzes die voor mij liggen, ben ik er afkerig van om mijn roeping (en de missie van de kerk) te ondermijnen om te staan voor geloof en hoop en liefde die Christus verhogen.
Er zal mij gevraagd worden rekenschap af te leggen van mijn toewijding aan deze leven-gevende roeping. De wereld zal het vragen. De Heere van hemel en aarde zal het vragen. Mijn geweten zal het vragen. Wat zal ik zeggen?
Met een vrolijke glimlach zal ik mijn ongelovige buurman uitleggen waarom mijn trouw aan Jezus mij op gespannen voet stelt met alles wat de dood brengt – dood door abortus en dood door arrogantie. Ik zal hem wijzen op Psalm 139 en Romeinen 1. En als hij bereid is, zal ik hem laten zien hoe abortus en arrogantie vergeven kunnen worden vanwege Christus (Efeze 1:7). En ik zal hem uitnodigen om een balling te worden, om een koninkrijk te hebben dat nooit zal wankelen – zelfs niet wanneer Amerika een voetnoot is in de archieven van de nieuwe schepping.
