Het leven bestaat uit lijden. Dat is de eerste nobele waarheid. De tweede nobele waarheid is dat de oorzaak van het lijden het verlangen is. Dat woord is moeilijk te vertalen, maar het komt er op neer dat ons ‘eigen ik’ zichzelf wil bevredigen. Door dat verdraaide verlangen zijn we gebonden aan een rad van karma. Maar de derde nobele waarheid treedt aan en stelt: ‘Het antwoord op dat lijden is onthechting’.
En daar denk ik dat Jezus zou zeggen: ‘Ik denk daar anders over’. Ik denk dat het antwoord op het lijden niet onthechting is, maar verbinding. Wat doe je als je een vriend in een kuil is gevallen die hij zelf heeft gemaakt? Als je echt van hem houdt, zul je zeggen: ‘Ik daal naar je af in jouw kuil’. En dat is wat Jezus doet. Hij daalt af in ons lijden. Hij neemt onze karma op Zichzelf aan het kruis en staat weer op om een ware fysieke, persoonlijke hoop te zijn. En Jezus zegt tegen een ieder van ons, ‘Wees niet alleen maar één met de kosmos. Wees één met Mij!’
