Tegenwoordig is het in grote delen van de wereld eenvoudig om een comfortabel leven te leiden als christen. Zeker waar ik woon – in Orange County, Californië – is dit het geval. Maar is dat een goede zaak?
Ik zou willen voorstellen dat het christelijk geloof van zichzelf ongemakkelijk is. Een discipel van Jezus zijn betekent jezelf verloochenen (Mattheüs 16:24), een kruis opnemen (Lukas 14:27) om onderworpen te worden aan vervolging (Johannes 15:20; 2 Timotheüs 3:12), om de pleziertjes van thuis op te geven (Lukas 9:58), om de prioriteit van familie op te geven (Lukas 9: 59-62; 14:26), om bereid te zijn alle materiële bezittingen op te geven (Mattheüs 19:21; 14:33), om met Christus te worden gekruisigd (Galaten 2:20). En dit is nog maar het begin.
C. S. Lewis zei ooit: ‘Ik ben niet naar religie gegaan om mezelf zo gelukkig te maken. Ik wist altijd al dat een fles port dat kan doen. Als je een religie wilt die je echt op je gemak stelt, dan raad ik het christendom zeker niet aan.’
Maar het zoeken van comfort is onze standaardmodus in een consumptiemaatschappij, dus we bevinden ons vaak in een ‘comfortabel christendom’ zonder het zelf door te hebben. Wat zijn enkele aanwijzingen dat ons christendom te gezellig is geworden, meer als een aangename fles port dan het ongemakkelijke, aanscherpende geloof dat het Nieuwe Testament voor ogen had? Hier zijn acht tekenen dat je christendom misschien te comfortabel is:
1. Er is absoluut geen wrijving tussen je christendom en je politieke partij
Als je all-in bent met één politieke partij en nooit enige spanning voelt met je christelijk geloof, betekent dit waarschijnlijk dat je geloof te comfortabel is. Of je nu links of rechts stemt, een sterk christelijk geloof zou op verschillende punten wrijving met de politiek moeten veroorzaken. Een geloof dat perfect aansluit bij een politieke partij (in Amerika, red.) is verdacht handig en mist een profetische getuigenis.
2. Er zijn geen paradoxen, spanningen of onopgeloste vragen
Als je nooit nadenkt of worstelt met de verbijsterende leerstellingen van de christelijke theologie (bijvoorbeeld de Drie-eenheid, de incarnatie, Gods soevereiniteit in relatie tot de menselijke verantwoordelijkheid en de werking van de Heilige Geest – om er maar een paar te noemen), is je geloof waarschijnlijk te comfortabel.
Een gezond, ongemakkelijk geloof schommelt je constant heen en weer, spoort je aan en gaat je verstand te boven. Het is een geloof wat je rusteloos maakt, omdat je meer wilt weten en niet tevreden bent als je alles hebt begrepen wat er te begrijpen is over God.
3. Je vrienden en collega’s zijn verrast om te horen dat je een kerkgaande christen bent
Een duidelijk teken dat je geloof te comfortabel is, is wanneer niets in je leven je als een Jezus-volgeling apart zet, tot het punt dat zelfs degenen die je goed kennen niet kunnen zien dat je een christen bent. Een comfortabele christen is iemand die zich gemakkelijk mengt met zijn of haar verloren buren, omdat hij er uitziet, praat en handelt zoals zij.
4. Je denkt nooit na over de zondagse preek op maandag – of herinnert hem niet eens
Als zondagse preken in jouw kerk zo makkelijk te vergeten zijn (of je bent zo uitgeschakeld) dat je ze zelden herinnert nadat je de kerk verlaten hebt, is je christendom waarschijnlijk te comfortabel.
Bijbelse prediking zou ons niet apathisch of onveranderd moeten laten. Het Woord van God is ‘levend en krachtig en scherper dan enig tweesnijdend zwaard, en het dringt door tot op de scheiding van ziel en geest, van gewrichten en merg, en het oordeelt de overleggingen en gedachten van het hart’ (Hebreeën 4:12).
5. Niemand in de kerk irriteert je ooit
Als je naar de kerk gaat met mensen die altijd gemakkelijk zijn om mee te praten, het altijd leuk is om bij in de buurt te zijn, en altijd nauw aansluiten bij je opvattingen, smaken en voorkeuren, is je christendom te comfortabel.
Eén van de glorieuze dingen van het evangelie is dat het een nieuwe gemeenschap schept van ongelijksoortige type mensen die in veel gevallen er anders niet voor zouden kiezen om samen tijd door te brengen.
6. Je voelt je nooit uitgedaagd, alleen bevestigd
Als je christelijke geloof je nooit confronteert met je afgoden en je zondige gewoonten uitdaagt – maar je alleen maar bevestigt zoals je bent – is dit een duidelijk teken van een te comfortabel geloof.
Gezond geloof viert je niet alleen zoals je bent, maar vormt en verfijnt je op een meedogenloze manier naar de gelijkenis van Christus, wat een mooi maar noodzakelijk oncomfortabel proces is.
7. Je hebt nooit een ‘waarheid-met-liefde’-gesprek gehad met een mede-christen
Het is altijd prettiger om gewoon ‘te leven en te laten leven’ wanneer er sprake is van een overtreding of een zonde die aangekaart moet worden. Het is makkelijker slechts onze schouders op te halen wanneer we anderen in onze gemeenschap ongezonde beslissingen zien maken.
Maar dit is geen echte christelijke liefde. Liefde is niet tegengesteld aan de waarheid, en als jouw geloof niet het vermogen bevat om harde waarheden in liefde te spreken, is het te comfortabel.
Als jouw geloof niet het vermogen bevat om harde waarheden in liefde te spreken, is het te comfortabel.
8. Niemand in jouw kerk kan commentaar geven op een gebied van groei dat zij in jou hebben gezien
Geloven in het evangelie van Jezus Christus is geloven in verandering. Hoewel het niet altijd lineair is moet het christelijke leven worden gekenmerkt door groei, een voorwaartse beweging en een verandering ten goede.
Als je een christen bent die zo weinig gegroeid is dat niemand in jouw kerk enig verbeterpunt opmerkt, is je geloof te comfortabel.
Waarom is het belangrijk dat we niet in een comfortabele christendom te vervallen? Omdat het comfortabele christendom ver weg staat van het kostbare, ongemakkelijke, idool-verpletterende, kruisvormige pad van de discipelen van Jezus. Het comfortabele christendom heeft weinig profetisch te zeggen tegen een comfortabele, consumptie-wereld. Comfortabel christendom ervaart weinig urgentie voor zending en toont weinig groei.
Ongemakkelijk christendom leidt tot leven en vernieuwing.
Ongemakkelijk christendom leidt echter tot leven en vernieuwing. Het leidt ons ertoe om op God te vertrouwen en niet op onszelf; om liever te dienen dan te worden bediend; om een leven te leiden dat wordt gekenmerkt door opoffering. Het leidt ons ertoe om moeilijke dingen te doen, harde waarheden te omarmen, om het leven door te brengen met lastige mensen omwille van de glorie van Degene Die het moeilijkste voor ons heeft gedaan. Het kan ongemakkelijk zijn, maar het is het waard. Aan de andere kant van ongemak vind je vreugde in Christus.
