We hebben recent persoonlijk het bombardement aan reacties via radio, TV en sociale media over de in première gaande film “50 tinten grijs” overleeft. Dit verhaal over gewelddadige seksualiteit is voor onze cultuur de huidige indicatie van romantiek. The New York Times deed verslag dat deze film “de bestverkopende 16+ film is sinds de jaren ’90.”
Het zou enorm naïef zijn om onze ogen te bedekken en te doen alsof dit geen invloed heeft op het begrip van seksualiteit bij jongeren. We moeten naast onze jongeren en kinderen wandelen en hen helpen door de moeilijke stroomversnellingen heen te gaan, zowel door de overdadige seksuele boodschappen in onze cultuur als de nieuwsgierigheid van ons eigen hart. Die verantwoordelijkheid kan ook betekenen dat we ruimte creëren voor dialoog en ontmoeting (in veilige en vertrouwde groepen) over het effect van een boek of film, of het aanbieden van toerusting voor ouders hoe zij in gesprek kunnen gaan met hun kinderen over seksualiteit. Hoe dan ook, we moeten meer doen in ons jongerenwerk dan belofte om maagd te blijven. We hebben een verhaal nodig.
Heilig grondgebied
Ieder moment dat we preken, onderwijzen of simpelweg het onderwerp van seksualiteit bespreken in het jongerenwerk, betreden we heilige grond. Zoiets is niet alleen een gesprek over wat mensen doen, dit is een gesprek over het beeld van God dat zichtbaar wordt in ons; of dat we nu man of vrouw zijn (Gen. 1:27). Dit is ons verhaal.
Veel te vaak in het onderwijzen van jongeren wordt seksualiteit gereduceerd – door zowel de kerk als de samenleving – tot eenvoudigweg het seksuele gedrag. Als we dat doen dan beroven we de wereld om een glimp te kunnen zien van de schoonheid en het geheim van Gods ontwerp. De “geen seks voor het huwelijk”-beloften en de programma’s die reinheid bevorderen komen tekort als het gaat om het doorgeven van het ‘waarom’ van de christelijke seksualiteit.
Meer dan morele dooddoeners
Wanneer ik het heb over het tekortschieten dan bedoel ik dat er meer te zeggen valt over het ‘waarom’ van de christelijke seksualiteit dan alleen “de Bijbel zegt het.” Dat op zichzelf genomen is absoluut een reden die goed genoeg is, maar het gesprek moet dieper gaan dan morele geboden en moet laten zien wat de Schrift leert over de menselijke seksualiteit in het licht van het Evangelie. Onze genadige God is het vleesgeworden Woord die de waarheid verpersoonlijkt. Hij nodigt ons uit tot een intieme relatie met Zichzelf – de plaats waar we volledig en ultiem gezien, gekend en geliefd worden. Hij heeft ons in de Schrift een volledig verhaal gegeven over het Koninkrijk dat komt, die ook de vernieuwing van onze seksualiteit betekent. We betreden veelal een slagveld van verwarring, schaamte, spijt en tegenstrijdige boodschappen wanneer we seksualiteit bespreken met jongeren. Seksualiteit is een belangrijk element in hoe we ons verhouden tot anderen en tot onszelf (als vrouw en man), en het is verbonden met onze diepste verlangens en onze diepste pijn. En zoals ieder deel van ons is het aangetast door de zonde, aangetast door onze drang om de dingen op onze eigen manier te doen (Rom. 3:9-18).
Seksualiteit om te aanbidden
We moeten ons blijven herinneren dat seks verbonden is aan onze waardigheid, om de heerlijkheid van God te reflecteren, wat tot het wezen van ieder persoon behoort. Het wijst ons op het grotere verband waar we voor gemaakt zijn – om te kennen en gekend te worden, om lief te hebben en geliefd te zijn, voor zelfverloochening, voor verrukking en uiteindelijk voor aanbidding. Heeft jouw theologie van seksualiteit het element van aanbidding in zich? Het is een onderdeel van Gods schepping, die Hij heeft ontworpen zodat het Hem glorie zou geven. Daarom is het ontegenzeggelijk verbonden met aanbidding. De westerse cultuur heeft een afgod van seks gemaakt. In onze moderne samenleving staat seks voor liefde. Het staat voor de ultieme vervulling. Hoe weten we dat een stel ‘verliefd’ is in een romantische komedie film? Uiteraard wanneer zij uiteindelijk seks hebben met elkaar. Volgens de moderne, seculiere cultuur is dat het hoogtepunt van de liefde. Verdrietig genoeg is seksualiteit daarmee berooft van haar diepere betekenis en de mogelijkheid om te verwijzen naar Degene die alle verlangen vervult, Degene die ons dit gegeven heeft, omdat het zichtbaar maakt dat de diepste intimiteit alleen in Hem gevonden wordt.
Voor stilte is geen plaats
Artikelen zoals deze, die de redenen opsommen waarom de schrijver spijt heeft van het niet bewaren van seks voor het huwelijk, schilderen een droevig portret van seksualiteit. Veel te vaak is de kerk bang of onwetend om seksualiteit op allerlei manieren te bespreken. En de bandbreedte van de boodschap is van “seks is verkeerd” tot “seks is geweldig als je er op wacht” óf “seks mag alleen besproken worden door getrouwde mensen.” In plaats daarvan zouden we een visie op christelijke seksualiteit moeten tonen die begint en eindigt met Jezus. Het kruis is de enige hoop voor verzoenende menselijke relaties die elkaars seksualiteit eren. Het is de plek waar we van schaamte worden bevrijd, waar we worden vergeven en waar we worden vernieuwd. Onze seksualiteit is een deel van een veel groter verhaal, een verhaal dat ons voortdurend een referentiepunt geeft voor het onderwijzen, spreken en bewegen naar echte liefde.
bron: http://www.thegospelcoalition.org/article/how-to-talk-with-students-about-sex
