In Hyperdordt besteedt dr. G.A. (Gert) van den Brink een heel hoofdstuk aan de discussie van Wilhelmus à Brakel met de labadisten. Brakel verweet de labadisten dat zij van de geloofsovergave aan Christus ‘een blindelings avontuur’ hadden gemaakt. Wie gelooft, weet niet en mag niet weten of hij al dan niet in genade zal worden aanvaard.
Wat de labadisten als zaligmakend geloof zagen, was voor Brakel slechts historisch geloof. In deze aflevering komt de overeenkomst ter sprake tussen de visie van de labadisten en de prediking in een deel van de gereformeerde gezindte. Het is verrassend en onthutsend om te zien dat een dwaling die Brakel meer dan 300 jaar geleden bestreed, nog steeds bestaat.
