‘Je mag de tijd nemen.’ Dat is de kern van het antwoord van ds. J.J. (Jan) Mulder op de vraag over de huiver die vaak bestaat rond het deelnemen aan het heilig Avondmaal. Soms lijken er twee uitersten te zijn: mensen die blijven worstelen met zichzelf en anderen die je bijna dwingen om een stap te zetten. Maar weet dit: wanneer Jezus je dierbaar wordt, voel je vanzelf die liefdevolle uitnodiging om dichterbij te komen. Dat gebeurt op Zijn tijd, niet omdat iemand je daartoe dwingt.
Er is niets mis met vrijmoedigheid – voel je echt welkom als je eraan toe bent. Maar het geloof mag geen last worden, vooral niet voor mensen die al zo worstelen. ‘Het is al zwaar genoeg voor sommigen,’ stelt dominee Mulder. Geduld en liefde staan centraal, en in die liefde groeit het verlangen vanzelf om niet langer te blijven zitten.
Dit is ook een houding in het pastoraat, toch? Er zijn momenten dat je iemand mag opzoeken. Niet omdat het moet, maar omdat je echt zorg hebt om de ander. ‘Als je niet komt, kom ik naar jou,’ dat klinkt dan als een warme belofte: je hoort erbij, wat er ook gebeurt.
