Google de uitdrukking “know your number” en je vindt de ene na de andere pagina vol met getallen die naar verluidt essentieel zijn voor een gezond en gelukkig leven. Van prostaatspecifieke antigenen (PSA) tot cholesterol, van de hoeveelheid spaargeld die je nodig hebt om met pensioen te gaan tot je enneagram – dat is een methode om je persoonlijkheid te kwantificeren die aan de wereld zou zijn nagelaten door ófwel een christelijke mysticus uit de 4e eeuw, ófwel een Boliviaanse spiritist uit de 20e eeuw – dat scheelt hooguit 1600 jaar, niemand die daar op let.
Het lijkt erop dat iedereen aan het tellen is. Met elke dag die voorbijgaat wordt er wel een nieuwe app, draagbare technologische gadget of een wat-ook-maar-meter in het leven geroepen om al die data voor ons vast te leggen, te meten, en te analyseren terwijl we rustig doorgaan met onze levens, en allemaal beloven ze ons een beter, langer en vruchtbaarder leven – sommige van deze meters zijn realistisch en nuttig, en andere zijn onzinnig en afleidend.
“Er is geschreven dat zelfs alle haren van je hoofd geteld zijn.” (Lukas 12:7)
Een persoonlijk Grote-Opdracht nummer
Toen ik luisterde naar Jason Meyers preek over 2 Korinthe 6:14-7:1, vergeleek hij de afzondering van de wereld met betrokkenheid op de wereld, en stelde die twee in contrast met elkaar. Ik dacht bij mezelf: “Zou het niet geweldig zijn als we een app zouden hebben die onze betrokkenheid op ongelovigen meet?” Denk aan zo’n formule als deze:
Tijdsbesteding (x) diepte van de relatie (x) aantal ongelovigen = …
Helaas zou de uitkomst van de som voor veel mensen maar een laag getal zijn. Het is zo makkelijk om onze tijd te vullen met activiteiten en gemeenschap met andere christenen. Zet tijd apart voor gebed, stille tijd, aanbidding, zondagschool, bijbelstudie, commissievergaderingen, bemoedigingsgroepen, christelijk vermaak, politiek, en omgang met je beste vrienden die naar dezelfde kerk gaan, en laten we eerlijk zijn, dan blijft er niet veel tijd over voor bijvoorbeeld evangelisatie.
Afzondering van de wereld is niet zo moeilijk. Je zou zelfs kunnen zeggen dat het fijner en comfortabeler is dan verbinding met de wereld, zeker als jouw liefde voor God sterk is. Het is op veel punten makkelijker om niet van deze wereld te zijn, dan om in de wereld te staan maar er niet van te zijn.
Het twee-blokken zendingsveld
Vorig jaar daagde onze voorganger in het stedelijke Cincinnati ons uit om tijdens de feestdagen voor onze buren (met naam) te bidden, hen wat gebak te brengen, en dan een mogelijkheid te zoeken om hen in ons huis uit te nodigen. Ik geef gelijk toe dat we eerst hun namen hebben moeten opzoeken voordat we voor hen konden bidden. Toen we hen bezochten met een pot vol vakantiesnacks waren al deze buren blij dat iemand eindelijk een stap had gemaakt om van de buurt een ‘burenoord’ te maken. Toen ze ons huis bezochten en met ons de eettafel deelden werden wij ons gewaar dat we veel te veel tijd met andere christenen hadden besteed.
Als we van ongelovigen geen prioriteit maken zullen we altijd aangetrokken worden tot het comfort van de christelijke gemeenschap.
We werden direct geconfronteerd met de gebruikelijke cultuur, niet zoals in een show op TV, maar puur als mensen die over dingen spraken waar men gebruikelijk over spreekt. We hoorden met eigen oren hoe gemakkelijk ongelovigen dingen omarmden waar wij als kerkvolk niet eens bij in de buurt durfden te komen, en het ligt erg gevoelig om zulke dingen te bespreken met mensen die niet uit dezelfde liedbundel zingen als wij – die überhaupt niet uit een liedbundel zingen. Onze buren vertrokken met de kennis dat wij christenen waren, dat we de autoriteit van de Bijbel respecteerden én, het belangrijkste, dat we van onze buren hielden. Binnen een paar weken diende één van hen met ons in een plaatselijke christelijke bediening.
Zulke betrokkenheid is helemaal niet makkelijk. Er zijn hogere niveaus van aandacht en berekendheid voor nodig dan voor gesprekken met onze broeders en zusters uit de kerk, wiens zinnen we zo zouden kunnen afmaken. Er is vaardigheid voor nodig om de Schrift juist toe te passen in de omstandigheden en de gesprekken waarin we ons bevinden. Dat is een vaardigheid waartoe we toegerust zouden moeten worden tijdens de periode dat we als christenen bij elkaar zijn om “van elkaar te houden en elkaar aan te sporen tot goede werken.” En er is veel geduld nodig met de blindheid, doofheid en dood waarvan Jezus ons vraagt om in te spreken. Eigenlijk vraagt het van ons dat we zodanig gedisciplineerd en volwassen in het geloof zijn dat we met Zijn ogen kunnen kijken.
Zeven simpele stappen om het ‘evangelisme’ te bevorderen
Ontwikkel je “persoonlijke grote-opdracht-nummer” alsof het iets is wat net zo routinematig is voor je dagelijkse leven als kerk, werk, sport en het rondsjouwen van je kinderen. Hoeveel tijd besteed je met ongelovige mensen en wat is de kwaliteit van die sociale verhoudingen? Je kunt je nummer vergroten door te oefenen in deze zeven disciplines:
Bid voor de ongelovigen in je leven (met naam)
Margaret Thatcher deed ooit de beroemde uitspraak: “Er bestaat niet zoiets als een samenleving. Er zijn individuele mannen en vrouwen en er zijn families…” Haar punt was dat we elkaar moeten zien op een individuele schaal, niet als componenten van een grotere sociale instelling. Hetzelfde kan gezegd worden van ons gebruik van de term “de verlorenen”.
Natuurlijk treuren onze harten om de miljoenen die Jezus nog niet kennen, maar we kennen die miljoenen niet persoonlijk. De meesten van ons kennen er tientallen en sommigen van ons kennen er honderden. En in plaats van dat we van al deze individuen één groot gebedspunt maken, zouden we hun namen ook in gebed bij God kunnen brengen. Begin maar met het opschrijven van namen en tenminste één keer in de week voor die namen te bidden.
Streef bewust naar relaties, en zet tijd apart met ongelovigen
Als je van betrokkenheid op ongelovigen geen prioriteit maakt, zal je leven automatisch circuleren rondom het gemak en het plezier van de kerkelijke gemeenschap. Kies twee mensen buiten je christelijke kring met wie je graag meer tijd zou willen besteden. Zoek nog twee andere mensen op die iemand nodig lijken te hebben omdat ze strijd hebben in hun leven. En zoek nog iemand op met wie je het minst gemeenschappelijk lijkt te hebben, maar wel genoeg binding om met wat investeren een vriendschap te kunnen vormen. Je hoeft je principes en normen en waarden niet op te offeren om van een ander te houden. Het is onze opdracht. Heb God lief. Heb je naasten lief.
Trek je niet terug van ongelovige familieleden, ga juist naar hen toe
Familieleden zijn mensen met wie je, of je dat nu leuk vindt of niet, al een relatie hebt. Je hebt hen al lief, en zij hebben jou al lief, ondanks theologische verschillen. Maak geen project van hen, maar houd gewoon van hen als familieleden. Wees oprecht geïnteresseerd in datgene waarin zij geïnteresseerd zijn, zelfs als je dat moeilijk vindt. Ken hun worstelingen. Bemoedig hen. Bevestig hen. Wees geen vreemde voor hen. Investeer in de relaties met hen en geef hen niet op. En boven alles: bid voor hen.
Heb je buren lief
Ken je buren. Help je buren. Geniet van je buren. Wees de lijm die je buren aan elkaar verbindt. Beoefen gastvrijheid. Maak van jouw huis een plaats die je naasten associëren met hun liefde voor elkaar.
Beschouw je werkplek als de beste plek
Voor de meeste christenen is de werkplek de plaats waar ze de meeste tijd besteden met ongelovigen. Op de werkplaats is het nodig om met andere mensen samen te werken om iets af te maken. Relaties in de werkplaats zijn soms makkelijker te ontwikkelen dan relaties met familieleden. Je besteedt meer tijd samen, en na verloop van tijd heb je meer gemeenschappelijk. Laat je christen-zijn geen wig zijn die jou van je collega’s scheidt.
Je hoeft geen afbreuk te doen aan je normen en waarden of deel te nemen aan onbijbelse activiteiten om de waardering of de affectie van een collega veilig te stellen, maar je moet wel een actieve interesse tonen in je collega’s als medemensen, niet alleen maar als de andere spaken in het wiel waar je deel van uitmaakt. Waardeer dat de mensen op je werkplek niet de middelen zijn om je werk gedaan te krijgen, ze zijn objecten van je werk als een ambassadeur van Christus.
Maak nieuwe contacten via de activiteiten van je kinderen
Kinderen zijn tegenwoordig betrokken bij veel activiteiten, het hele jaar door. Als je meerdere kinderen hebt kan de spreiding van je relaties zeer groot zijn, via al die andere ouders, coaches en teamgenoten. Ga daar op in. Investeer in deze mensen. Word vrienden met mensen in deze gemeenschappen. Doe dingen samen met hen. Breng hen in jouw huis samen met familieleden, collega’s en buren.
Een waarschuwing: Sta niet toe dat de activiteiten van je kinderen uitsluitend plaatsvinden in programma’s met alleen christenen.
Zoek een nieuwe hobby, speciaal één die men in groepen beoefent
Afleiding van verantwoordelijkheden kan persoonlijk vernieuwend en helend werken, en het kan kansen creëren om te evangeliseren. Vind iets leuks of interessants om te doen of te leren waarin je niet een specifieke verantwoordelijkheid of verplichting naar iemand hebt – geef je hoofd gewoon een poosje rust. Maar vind iets wat je met anderen moet doen. Hier zal je waarschijnlijk allerlei soorten mensen ontmoeten die verbonden zijn door de interesse in die hobby. Het kan helpen om een hobby te vinden waarbij je in een ander, misschien een ongelovige, moet investeren zodat hij jou kan helpen. Dit kan het begin zijn van geweldige relaties.
De waarheid is dat het product van deze hypothetische formule geen score is, maar vreugde. Er zijn weinig grotere vreugdes in het leven dan het delen van het evangelie met een ander, en er zijn nog minder grotere vreugdes dan het weten dat je gebruikt bent als een middel, direct of indirect, in iemands bekering tot Christus. Ja, we verheugen ons in gezamenlijke aanbidding, in christelijk gezelschap, en in persoonlijke toewijding, en ook in het essentiële werk van het delen van Christus met hen die Hem nog niet kennen.
