Je ziet er tien dagen tegenop, maar als het dan eenmaal zo ver is, dan is het krampachtige ik-wil-niet-gevoel verdwenen. Je stelt je er tien dagen op in. En dan ben je er ook wel weer klaar voor. De terugreis. Inspiratie uit Kroatië, het laatste deel: de gekken vertrekken.
De voorbereidingen begonnen al vroeg in de morgen op de dag van vertrek. Bij sommigen zelfs al een dag eerder, gezien de immense rotzooi die ze in korte tijd hadden gecreëerd. Dan is er meer tijd nodig. Eerlijk is eerlijk, hoewel wij van het mannelijk geslacht waren, was het op onze kamer toch een stuk opgeruimder dan bij veel vrouwelijke reisgenoten. Ik noem geen namen.
Ik zei dat ik op een gegeven moment ingesteld was op de thuisreis. Maar weet je, het is vaak zelfs meer dan dat. Het is zelfs een verlangen naar huis! In Kroatië verlangde ik op een gegeven moment gewoon weer naar een bord ouderwetse spinazie à la crème met een lekkere, vette gehaktbal. En ik verlang aan het eind van zo’n reis ook altijd weer naar m’n familie en vrienden. En het belangrijkste van dit alles: ik verlang ernaar om weer in m’n eigen bed te liggen met m’n eigen deken en m’n eigen kussen.
Paulus herkent een dergelijk gevoel trouwens wel. Ik hoorde ‘m vanmorgen nog zeggen in Filippenzen 1: ‘Ik heb de begeerte om heen te gaan en bij Christus te zijn, want dat is verreweg het beste!’ Paulus verlangt ook vurig om naar Huis te gaan. Maar dan wel Huis met een hoofdletter…
Na een lange reis met de bus en het vliegtuig kwam ik eindelijk aan op Schiphol. M’n ouders wachtten mij op om me vervolgens thuis te brengen. Toen ik, eenmaal thuis, op mijn kamer kwam, kon ik mijn ogen niet geloven. Mijn ouders hadden m’n kamer een make-over gegeven. De muren waren gesausd, de lampen waren vervangen en enkele nieuwe items sierden de kamer. Ze hadden er hard aan gewerkt, zodat alles klaar zou zijn als ik thuis kwam. Wauw!
Weet je, dat wat mijn ouders deden, is nu precies wat Jezus bezig is te doen. Hij zegt in Johannes 14 het volgende: ‘Ik ga heen om een plaats voor u gereed te maken. En als Ik heengegaan ben en plaats voor u gereedgemaakt heb, kom Ik terug en zal u tot Mij nemen, opdat ook u zult zijn waar Ik ben.’ Wauw!
Het is precies die plaats waar Paulus graag heen wil. Die plaats is verreweg het beste, zegt hij. Het was een uitspraak die me aan het denken zette. Zo vaak heb ik het hier nog prima naar m’n zin. Zo vaak ontbreekt dat vurige verlangen om Thuis te komen…
Wellicht herken je dat laatste wel. Zou het komen omdat we nog niet bereid zijn om de Thuisreis te gaan maken? Misschien hebben we wel veel te weinig voorbereidingen getroffen. Maar dan is het voor jou en mij zaak om aan de slag te gaan! Het kan immers zo maar plotseling de tijd zijn dat Hij ons op komt halen.
Een van de noodzakelijke voorbereidingen is gebed. Bid je mee?
‘Vader in de hemel,
Dank U wel dat U een plek voor mij gereed wilt maken! Dank U wel dat U me ophaalt en dat we elkaar in de armen mogen sluiten, omdat we elkaar een tijd niet gezien hebben. Dank U wel dat U mij naar Huis wilt brengen. Dank U wel dat U me vervolgens iets compleet nieuws wilt laten zien! Speciaal voor mij.
Echter, nu is dit alles nog toekomst. Dus tot die tijd bid ik U:
‘Houd mijn gemoed voor U bereid,
opdat het blij Uw komst verbeid’,
daar ’t in een stil vertrouwen leeft,
dat Gij ons onze schuld vergeeft.’
