We zijn prestatiegericht mensen. Wat vervolgens betekent dat we ook onze tijd moeten budgetteren. We hebben 16 uur – 1 uur om te reizen, 1 uur om te eten, we zijn 9 uur op het werk, een half uur voor Netflix, 1 uur voor stille tijd, tandenpoetsen doen we in de auto. We hebben zo nog een paar kwartiertjes hier en daar. Drukte.
Hey, wil je koffie? Natuurlijk: Ik ben druk. Dat is wie we zijn. Geld is er beperkt. Tijd is schaars. Energie is laag. We houden de oplossingen op zak, ontelbare hulpmiddelen en hacks. Financieel adviseur. Planning-app. Cafeïne. Hoe zit het met beweging? Daar moeten we ook tijd voor maken. Google: “Snel vet verbranden.” De maag van onze ziel knort van de vraag:
Hoe kan ik zo veel mogelijk doen, en daar de beste in zijn, zo snel mogelijk?
Je vervelen was ooit gewoon vervelend – nu wordt het behandeld als een kanker: iets wat je tegen elke prijs moet tegengaan, hoe dan ook.
En als we niet druk zijn, dan is dat een duidelijke boodschap aan onszelf en aan de mensen waar we indruk op willen maken: je faalt. Je bent niet druk? Dan ben je zeker lui. Een verliezer. We zouden het niet zeggen, maar zo gedragen we ons wel. Heb je ooit je smartphone gepakt en ermee gespeeld in een wachtkamer, alleen maar om er druk uit te zien? Je vervelen was ooit gewoon vervelend – nu wordt het behandeld als een kanker: iets wat je tegen elke prijs moet tegengaan, hoe dan ook.
Het menselijk ras heeft nog nooit zo’n zorgvuldig afgemeten zelfinzicht gehad. KM/H. IQ. EQ. INTJ. Bankdrukken. BMI. Zoveel uur geslapen. Zoveel tijd verspild. Zoveel geld gespaard. Zoveel rente behaald. Al die getallen geven ons een manier om het succes van onze drukte te beoordelen. We breken met alle arbeid om in te loggen op Facebook – Hoe doe ik het in vergelijking met anderen? We zijn onzeker. Wow, zij zijn zo druk. Ik wou dat ik zo druk was.
En ondertussen voelen we onze zielen dun worden, ondiep, verloren in al het multitasken.
Druk vanaf de geboorte
Wat kunnen we in de Bijbel vinden om onze obsessie met drukte te rechtvaardigen en te voeden? Snelle Jezus. Drukke Jezus. Vroeg-in-de-ochtend Jezus. Timmerman Jezus. Drukke man, werkende man, predikende man, leidende man, mensen-mens Jezus.
Maar dan een ander profiel: En in het voorbijgaan zag Hij iemand die blind was van de geboorte af. (Johannes 9:1) Dag aan dag zit die man daar en bedelt hij. (Johannes 9:8) – een man zonder pretentie, zonder schema, zonder plannen, zonder vrienden, zonder respect, zonder geld, zonder reden te hopen dat er iets zou kunnen veranderen. Hij is niet druk. Hij jaagde niet achter Jezus aan zoals de andere blinde man (Mattheüs 9:27). Jezus genas hem ook niet gelijk daar op dat moment. Integendeel, nadat Hij dit gezegd had, spuwde Hij op de grond, maakte slijk met het speeksel en streek het slijk op de ogen van de blinde, en Hij zei tegen hem: Ga heen, was u in het badwater Siloam (wat vertaald wordt met: Uitgezonden). Hij dan ging weg en waste zich en kwam ziende terug. (Johannes 9:6-7)
Het is tijd om uit te ademen. Pauze. Heel even, stop met denken over wat je gaat doen als je dit artikel hebt gelezen.
Het is tijd om uit te ademen. Pauze. Heel even, stop met het nadenken over je plannen voor vandaag. Stop met denken over wat je gaat doen als je dit artikel hebt gelezen. We zijn zo druk, dat we niet weten hoe we moeten omgaan met een behoeftige blinde man die niets te doen heeft. Maar wij zijn hem – wij zijn blind. Wij zijn geboren in het werk, in vuil en duisternis, in blindheid. We hadden geen keuze. En we zouden willen dat het niet zo was, maar hoe hard we ook proberen om onze geestelijke zintuigen aan te scherpen, week na week, Gods sabbatsrust voelt gewoon als nog een punt om af te vinken – nog een vuile doorn uit de grond.
We zijn niet blind voor de wereld om ons heen – alle drukte om ons heen de hele tijd. We zijn verblind door de wereld om ons heen voor God zelf. We zijn zo blind dat God het is die ons moet zien – En in het voorbijgaan zag Hij iemand die blind was van de geboorte af. We zijn zo druk, dat Jezus druk richting ons moet zijn. We zijn blind voor onszelf, voor het badwater van doel en vrede , we zijn blind voor onze Heiland.
Blind, maar niet uit het zicht
En het was sabbat toen Jezus het slijk maakte en zijn ogen opende (Johannes 9:14). Jezus zoekt jou. Wanneer je erkent dat je blind bent, kun je weten hoe Hij jou ziet, jou kent en voor jou werkt.
Jij, je hebt gezalfde zwakheden,
Jij, je hebt een God die niet te druk is voor jou,
Jij, je bent geroepen om je te gaan wassen,
Jij, je bent uitgezonden,
Jij, die een Heiland heeft die jou zoekt, om jouw Sabbatsrust te zijn.
Adem en zie, blind kind. Onze rust wordt niet gemeten in minuten of uren, maar in nabijheid.
Adem en zie, blind kind. Onze rust wordt niet gemeten in minuten of uren, maar in nabijheid. De sabbat is een dag, maar het is ook een plaats bij God – een plaats die Hij maakt. Een plaats waar Hij ons achtervolgt, zelfs als onze wereld op hyper-tempo voorbij gaat, en we ons voelen alsof we op het randje van een aanstaande ramp wonen. Zelfs als we alles te verliezen hebben, zijn wij de blinde man die Jezus niet uit het oog zal verliezen. Sabbat is niet slechts een onderbreking van je to-do lijst – de opsomming die onze dag domineert. Sabbat is een ontmoeting. En Jezus – de God Die het droge land van het water scheidt – zal ze weer samenvoegen om een sabbatsmorgen en avond in ons te scheppen – met de modder, met onze rommel – op Zijn initiatief.
Heb je het gevoel dat je de wereld op je schouders draagt?
Heb je het gevoel dat elke slechte zaak jouw schuld is?
Suddert bezorgdheid onophoudelijk in je hart?
Kijk je elke vijf minuten op je smartphone?
Er is een prachtige vrijheid in blindheid. Als wij wandelen door geloof, niet door aanschouwing (2 Korinthe 5:7), is het daar dat God ons ogen geeft om te zien. Jezus vertelt ons: Als u blind was, zou u geen zonde hebben, maar nu u zegt: Wij zien, zo blijft dan uw zonde. (Johannes 9:41).
Doe je telefoon uit, in elk geval wanneer dat mogelijk is. Kom authentiek voor Gods aangezicht elke morgen. De wereld rust niet op jouw schouders. Jouw heiliging is geen falend project. Jouw Redder zit niet beschaamd bij de Bestuursvergadering van de Heilige Drie-eenheid, “Kijk, Ik dacht dat deze mens een goede investering was. Maar misschien moeten We Ons verlies maar nemen en de tijd als verspild beschouwen.”
Jezus is bij je in de hectische windtunnel van het leven, zelfs wanneer het voelt als een losgeslagen rat-race. Tijd voor God staat misschien niet vastgelegd in jouw agenda, maar voor Hem ben jij een “All-Day Event”. Als we verblind zijn door drukte, ziet Hij ons nog steeds, en achtervolgt ons, en zalft ons met Zijn rust.
Er is een dag
wanneer de weg noch gaat nog komt,
en de weg is geen weg,
maar een plaats.
— Wendell Berry (A Timbered Choir: The Sabbath Poems)
