De brief aan de Romeinen gaat over meer dan alleen de ‘Romeinse weg’. Het is niet alleen een boek over individuele redding (hoewel het zeker deze heerlijke boodschap overbrengt). Het gaat ook over evangeliecentrische gemeenschappen en evangeliecentrische zending.
Michael Bird zegt dat Paulus de gelovigen in Rome ‘evangeliseert’. Hij wil dat elk aspect van hun leven door het evangelie wordt gevormd en versterkt. Dit komt vooral tot uiting in de tweede helft van het boek. Daarom staat Romeinen bekend als een geweldig boek om over na te denken, niet alleen vanwege de theologische helderheid, maar ook vanwege de inzichten over evangeliecentrisch leiderschap.
Voordat we het hebben over de voordelen van het centraal stellen van het evangelie, is het belangrijk om te begrijpen hoe dit verschilt van andere benaderingen:
Kerken die het evangelie verloochenen
Deze moeten geen kerken worden genoemd. Verschillende sekten en extreme vormen van vrijzinnigheid zouden in deze categorie passen. Zij ontkennen de essentiële waarheden van het evangelie.
Kerken die het evangelie opnieuw definiëren
Gerelateerd aan de vorige categorie, doen zij af van of voegen zij zaken toe aan het evangelie. Voorbeelden hiervan zijn het welvaartsevangelie en het sociale evangelie.
Kerken die het evangelie klakkeloos aannemen
Deze kerken zeggen dat ze het evangelie geloven, maar ze verkondigen het zelden duidelijk en diepgravend. Het is ‘christendom-light.’ Gepraat over leiderschap, therapeutische preken en praktische verbeteringsboodschappen bepalen het beeld.
Kerken die het evangelie bevestigen
Net als de vorige groep geloven deze kerken de leer van het evangelie, maar het evangelie is alleen bedoeld voor evangelisatie, en het is weggeorganiseerd uit het leven van de kerk.
Evangelie-verkondigende kerken
Deze kerken staan er om bekend dat ze elke week het evangelie prediken in de gezamenlijke eredienst. Maar het evangelie wordt nog steeds gezien als eenvoudigweg bedoeld om te evangeliseren. Het evangelie brengt mensen het koninkrijk binnen, maar het wordt niet onderwezen als datgene wat ook het christelijke leven vorm en kracht geeft. Vaak krijgen de gelovigen een boodschap te horen die neerkomt op een soort moralisme-voor-bekeerden.
Evangeliecentrische kerken
Deze kerken verkondigen het evangelie elke week expliciet – maar niet alleen aan de ongelovige. Zij prediken en passen het evangelie ook toe op christenen, zoals Paulus deed voor de Romeinen (Rom. 1:15). Het geeft vorm en kracht aan de christelijke ethiek en het leven van de christelijke gemeenschap.
Het huwelijk wordt bijvoorbeeld onderwezen door te kijken naar de liefde van Christus voor de kerk (Ef. 5:25); vrijgevigheid wordt gezien door de lens van Christus’ vrijgevigheid (2 Kor. 8:9); de oproep om te vergeven is geworteld in Christus’ vergeving van ons (Kol. 3:13); gastvrijheid weerspiegelt het welkom dat Christus ons geeft (Rom. 15:7). Oproepen tot sociale actie – zoals de zorg voor de wees, de weduwe, de vluchteling en de armen – worden ook gedaan aan gelovigen met een verwijzing naar hun eigen identiteit in Christus.
Gevolgen van het evangelie
We kunnen veel redenen geven om het evangelie centraal te stellen, maar ik zal het beperken tot vijf.
1. Het evangelie verandert levens
Als je een gemeentestichter, predikant, zendeling of leider van wat voor bediening dan ook bent, is het noodzakelijk dat je een onwankelbaar vertrouwen hebt in het evangelie. Het is de kracht van God tot zaligheid (Rom.1:16). God houdt ervan om zondaars te redden, en dat doet Hij wanneer het evangelie wordt verkondigd. Verder houdt God ervan om zijn volk te heiligen, en Hij doet dit terwijl het evangelie wordt toegepast.
Als je een gemeentestichter, predikant, zendeling of leider van wat voor bediening dan ook bent, is het noodzakelijk dat je een onwankelbaar vertrouwen hebt in het evangelie.
2. Het evangelie leidt ons tot aanbidding
Het evangelie transformeert ons van binnenuit. En wanneer genegenheid verandert, verandert alles. Als iemand van harte van Jezus houdt, zal dat zijn of haar gedrag drastisch veranderen. Paulus’ theologie leidt hem regelmatig naar doxologie (Rom. 8:31-39; 11:33-36).
3. Het evangelie tilt op uit wanhoop
Zonde, lijden en dood doen ons wanhopen. Het evangelie tilt de heiligen op uit de donkere nachten van de ziel door ons eraan te herinneren dat Gods oordeel al is uitgesproken; dat we, hoewel we nu lijden, nog steeds in de greep zijn van de genade van de Vader. Zelfs de dood kan ons niet scheiden van de liefde van Christus (Rom. 8,31-39).
4. Het evangelie verenigt diverse gelovigen in gemeenschap
In Romeinen 8 verheugt Paulus zich over de heerlijke evangeliebeloften. Het is belangrijk om het meervoud te zien dat Paulus gebruikt: ‘ons’, ‘wij’, ‘broers/zussen’, enzovoort. Paulus probeert zowel Joden als heidenen in Christus te verenigen, dus besteedt hij aandacht aan de schoonheid van het evangelie in een aantal hoofdstukken in Romeinen. Hij wil hen helpen de eenheid in het evangelie na te streven en na te denken over hoe zij elkaar praktisch moeten liefhebben (Rom. 12-14).
Als we bij hoofdstuk 15 komen, komt Paulus’ oproep tot eenheid tot een hoogtepunt met dit gebed: ‘En de God van de volharding en van de vertroosting moge u geven onderling eensgezind te zijn in overeenstemming met Christus Jezus, opdat u eensgezind, met één mond, de God en Vader van onze Heere Jezus Christus verheerlijkt’. (Rom. 15:5-6). Paulus past zijn theologie toe om een verenigd, divers volk op te bouwen.
5. Het evangelie voedt onze missie
Je kunt tegenstand verdragen als je beloften hebt zoals die in Romeinen 8. Als je zo’n groot evangelie hebt, wil je het brengen aan de volken. Velen hebben geen passie voor de volken, juist omdat ze geen evangelie hebben dat het prediken waard is.
Als je een evangelie hebt zo groot als het evangelie in Romeinen, dan wil je het brengen aan de volken. Velen hebben geen passie voor de volken, juist omdat ze geen evangelie hebben dat het prediken waard is.
Het is dus geen verrassing waar Paulus heen wil aan het einde van Romeinen. In hoofdstuk 15 ontdek je dat Romeinen een brief ter ondersteuning van de zending is. Paulus wil naar Spanje gaan met het evangelie. Tom Schreiner zegt dat Paulus op het moment van schrijven zo’n 60 jaar oud zal zijn geweest! Dat is wat een grote visie op het evangelie doet: het voedt onze wereldwijde missie.
Streef het centraal stellen van het evangelie na
Laten we dus proberen een evangeliecentrische cultuur te creëren in onze kerken en bedieningen. Wees een levend voorbeeld van het centraal stellen van het evangelie. Pas het evangelie toe in uw onderwijs. Zie het evangelie in de instellingen van doop en avondmaal in de kerk. Bid het evangelie. Zing het evangelie. Verzadig uw groepen en klassen met het evangelie. Bevorder het evangelie door evangelisatie en gemeentestichting. Vier het evangelie als het levens verandert. Evalueer uw bediening door zorgvuldig op te merken hoe het evangelie wordt verkondigd en gepromoot.
Mogen we de raad van Charles Spurgeon opvolgen:
Houdt u zich dan ook steeds meer aan het evangelie. Geef de mensen Christus en niets anders dan Christus. Verzadig ze met het evangelie, ook al zouden sommigen moeten zeggen dat je ze ook misselijk maakt… Aan de kant van de weg, in het kleine zaaltje, in het theater – laten we overal, overal, Christus prediken. Schrijf boeken als u wilt en doe al het andere dat in uw macht ligt; maar wat u verder ook niet kunt doen, predik in ieder geval Christus.
Van ‘langs de weg’ tot ‘het kleine zaaltje’, van grote aanbiddingscentra, tot in ondergrondse huisgemeenten, van steden tot het platteland, van de armen in de steden tot de rijken in de voorsteden, van de ruige plaatsen tot aan de vakantieoorden, laten we datgene wat van ‘het allergrootste belang’ (1 Kor. 15:3) is, het belangrijkste houden in ons leven, onze bediening en onze kerken.
Dit artikel is met toestemming overgenomen van The Gospel Coalition (Nederland en Vlaanderen).
