Tijdens het koken zette ik gisteren de podcast van John Piper aan. Ik was positief verrast toen ik de uitleg van Piper hoorde bij 1 Petrus 5:6-7 (‘God cares for you’). Daar staat:
‘Verneder u dan onder de krachtige hand van God, opdat Hij u op Zijn tijd verhoogt. Werp al uw zorgen op Hem, want Hij zorgt voor u’ (HSV)
‘Humble yourselves therefore under the mighty hand of God, that He may exalt you in due time: casting all your care upon Him; for He careth for you’ (KJV)
‘Humble yourselves, therefore, under God’s mighty hand, that He may lift you up in due time. Cast all your anxiety on Him because He cares for you. (NIV)
Angst!
Het woordje dat bij ons met ‘zorgen’ wordt vertaald, wordt in de NIV vertaald met ‘anxiety’, dat ‘ongerustheid’, ‘zorgen’ of ‘angst’ betekent. Daar ga ik op aan!
Ik las pas dat een burn-out het stresssysteem te sterk kan afstellen, waardoor de mogelijkheid bestaat dat iemand na een burn-out angststoornissen ontwikkeld. Zonder op zoek te zijn naar psychologische ondersteuning, kan ik wel zeggen dat ik bovengemiddeld angstig ben aangelegd. Een instabiele jeugd en diverse burn-outs hebben daar zeker invloed op gehad. Overvliegende vliegtuigen, onbekende mensen, telefoontjes, uitjes naar onbekende oorden, griepjes bij de kinderen zijn hoe dan ook stressoren. Laat staan ‘grote’ events als een vliegreis (controle loslaten!) of, zoals nu, de oorlog in Europa. Angst, zorgen en bezorgdheid zorgen ervoor dat mijn lichaam al snel in de stressstand schiet, met als gevolg fysieke ongemakken en een overdosis vermoeidheid.
Geen slachtoffer
Daarom vond ik deze podcast zo mooi, omdat het een angstig persoon niet benadert vanuit een slachtofferrol (die je inactief maakt), maar vanuit de houding die je richting God aanneemt (iets waar je actief aan bij kunt dragen). Angstig kun je zijn, hoe je ermee omgaat, dat heb je voor een deel zelf in de hand.
Maar wat zegt Piper dan eigenlijk? Heel kort samengevat zegt hij dat het een vorm van trots is als je je angst of bezorgdheid niet aan God overgeeft, want daarmee laat je zien dat je ten diepste niet gelooft in Gods ‘toekomstige genade’. Je vertrouwt liever op jezelf en je eigen (on)vermogen, dan op een God die jou liefheeft en voor je zorgt.
Verneder jezelf
Hoe hij tot die conclusie komt? Dat is niet zo goed op te maken uit de Nederlandse vertalingen – daarom heb ik de King James-vertaling erbij gezet. Petrus schrijft dat we onszelf moeten vernederen onder de machtige hand van God, juist door al onze angsten en zorgen op God te werpen (let op de dubbele punt en het de werkwoordsvorm van ‘casting’). Het werpen van onze zorgen op God is dus niet zomaar een mooi advies van Petrus, maar is hier de manier waarop we ons vernederen voor God. Houden we onze angsten en zorgen in eigen hand, dan vernederen we ons dus niet – en zijn we te trots om God te vertrouwen.
Actief aan de slag
De gevolgen van mijn angsten zijn vervelend, maar heb ik deels dus ook aan mezelf te danken. Piper inspireert mij om actief en bewust, in grote én kleine zorgen, mijn vertrouwen in God te stellen, in het feit dat Hij niet alleen in het verleden, maar ook in de toekomst genadig zal zijn. Prachtige term van Piper: ‘future grace’. God doet wat Hij belooft, altijd, overal en onder alle omstandigheden.
Met toestemming overgenomen van Zuiver Zilver
