‘Je moet doen waar jij je goed bij voelt!’, ‘vertrouw op je gevoel!’. Het zijn leuzen die je regelmatig hoort als student aan de universiteit. Je vraagt je af of het wetenschappelijk verantwoord is om dit soort adviezen te geven. Maar ik begrijp hen ook wel. De seculiere student, in een postmoderne wereld zonder enig gezag, lijkt geen andere keuze te hebben. Het maakt mij erg dankbaar dat ik de Heere Jezus Christus ken.
Toch is het gedachtegoed van het vertrouwen op je gevoel niet alleen voorbehouden aan de seculiere wereld. Ook in de christelijke wereld lijken we beïnvloed te worden door deze ideeën. Sterker nog, in de ‘christelijke’ studentenwereld viert het hoogtij. Het geloven in God is gereduceerd tot het hebben van een goed gevoel. Je zou het wel het ‘postmoderne gevoelsevangelie’ kunnen noemen. Zolang jij God ‘voelt’ of ‘ervaart’ (wat dat ook mag betekenen) zit je goed. Studenten delen met elkaar op getuigenisavonden hoe God op een bovennatuurlijke weg hun verlangens heeft vervuld en hoe ze op ‘hun manier’ God ervaren hebben. Ik bedoel hiermee niet, dat we moeten stoppen met het bemoedigen van elkaar. Integendeel. Maar er is wel iets anders aan de hand.
Zoals een onderzoek door de jongerenorganisatie van de EO-BEAM al aantoonde, twijfelen heel veel jongeren aan hun geloof. Het probleem van die getuigenisavond, waar studenten vertellen hoe ze God op hun manier hebben ervaren, is dat al de luisteraars ook snakken naar die ervaring. Zij willen ook God ervaren, God voelen. Zo vaak hoor ik jongeren en studenten zeggen dat ze twijfelen aan hun geloof omdat ze God niet ‘voelen’. Ze ervaren Hem niet ‘zoals al die andere mensen dat wel doen’. Het gemis van de ervaring en het gevoel voedt de twijfel en het ongeloof.
We zullen eerlijk moeten zijn; het gevoelsevangelie is een vals evangelie.
De naam ‘postmodern gevoelsevangelie’ is eigenlijk misleidend, gezien er nauwelijks te spreken valt van een evangelie. Van de boodschap van Gods heiligheid en rechtvaardigheid, onze zonde en verdorvenheid en Gods grote genade betoont in Jezus Christus, mist elk spoor. Het doet me verdriet hoe vaak ik ‘christelijke’ studenten moet uitleggen wat het evangelie eigenlijk inhoudt.
We zullen eerlijk moeten zijn; het gevoelsevangelie is een vals evangelie. Bovendien is het voor velen een struikelblok, en Paulus roept ons op om ons van dit soort verhalen af te keren. ‘Want zulke mensen dienen niet onze Heere Jezus Christus, maar hun eigen buik, en door fraaie woorden en mooie praat bedriegen zij de harten van de argeloze mensen.’
Nergens in de Bijbel worden wij opgeroepen om op ons gevoel te vertrouwen. We moeten ons niet laten misleiden door ons gevoel. Je gevoel en je emoties zijn soms heel toepasselijk, maar vaak totaal onbetrouwbaar. ‘Arglistig is het hart, boven alles, ja, ongeneeslijk is het, wie zal het kennen?’ (Jeremia 17:6). Het jagen naar de vervulling van onze aardse verlangens is bovendien helemaal geen bijbelse opdracht. Het evangelie en Gods Woord zijn regelmatig volledig in strijd met wat wij ‘fijn’ vinden. We moeten ons niet vastklampen aan ons gevoel, maar aan de Waarheid.
We moeten ons niet vastklampen aan ons gevoel, maar aan de Waarheid.
Onze gevoelens hebben geen invloed op de waarheid; de waarheid heeft wel invloed op onze gevoelens. Soms wil God dat wij ons schamen, dat wij ons slecht voelen over onze zondige staat, dat wij ons verdrietig voelen. Daar doorheen wil Hij ons verootmoedigen, ons stilzetten, om vervolgens op Hem te zien. Om onze zonden aan Hem te belijden, onze afhankelijkheid aan Hem uit te spreken, om op Zijn beloften te vertrouwen; om Hem de eer te geven voor Zijn grote ontzagwekkende en genadevolle daden.
Laat je niet misleiden! Twijfel je aan je geloof? Voel je God niet? Klamp je vast aan Gods Woord. Leer teksten uit je hoofd. Predik de waarheden van het evangelie tegen jezelf. ‘Waarmee houdt een jongeman zijn pad zuiver? Als hij dat bewaart overeenkomstig Uw Woord’ (Psalm 119:9).
