Het weer kent zo zijn ups en downs en in ons persoonlijke leven is dat niet anders. We kunnen ook figuurlijk gesproken donkere wolken en zware stormen meemaken. Het liefst zouden we willen dat ons leven altijd fijn is en dat alles altijd mee zit, maar iedereen krijgt vroeg of laat te maken met (soms grote) tegenvallers.
Heere, geeft U niet om mij?
Verschillende discipelen van Jezus waren beroepsvisser voordat ze Hem gingen volgen. Zij hadden al heel vaak gevaren op het meer van Galilea en waarschijnlijk al veel stormen meegemaakt. Ze waren heel wat gewend. Toen ze een keer het meer op gingen met Jezus kwam er een storm opzetten zoals ze nog niet eerder hadden meegemaakt. De golven sloegen over in het schip en ze dachten dat ze zouden verdrinken. Ze werden erg bang, terwijl Jezus lag te slapen. Ze maakten Hem wakker en zeiden tegen Hem: ‘Meester, bekommert U zich er niet om dat wij vergaan?!’
De aanwezigheid van de Heere in ons leven is geen garantie voor een altijd prettig en comfortabel leven.
De aanwezigheid van de Heere in ons leven is geen garantie voor een altijd prettig en comfortabel leven. Met Jezus erbij was de storm op het meer zelfs nog heftiger dan ooit. Als wij zoiets meemaken gaan we vaak twijfelen aan Gods goede bedoelingen met ons: ‘Heere, geeft U niet om mij? Ziet U dan niet hoe moeilijk ik het heb? Waar bent U? Slaapt U soms, zodat U niet doorheeft hoe erg het tekeer gaat wat betreft de omstandigheden in mijn leven?’
Waarom duurt het zo lang?
God laat vaak bijzonder moeilijke omstandigheden toe in het leven van Zijn kinderen. Vaak duurde het ook lang voordat Hij ingreep. Kijk naar Abraham die zijn zoon moest offeren: pas op het laatste moment gaf God een plaatsvervangend offer. Kijk naar het volk Israël dat nog zwaarder onderdrukt werd nadat Mozes naar de Farao was gegaan met het verzoek hen vrij te laten: pas na tien plagen en heel veel strijd kon de grote exodus plaatsvinden. Kijk naar Lazarus die niet genezen werd door Jezus: Hij bleef nog dagen op de plek waar Hij was en kwam pas in Bethanië aan toen Lazarus al vier dagen dood was. Martha zei: ‘Heer, waar was U?’ Waarom moet de ellende soms zo lang duren? Waarom grijpt God niet eerder in? Waar is Hij als het zo stormt in ons leven?
Het zou kunnen dat God meer in de storm aanwezig is dan wij denken. In Amerika hebben ze een keer grote kassen gebouwd om daar bomen in te kweken. Ze planten heel veel jonge bomen en zorgden ervoor dat deze in ideale omstandigheden opgroeiden. De bomen kregen altijd precies genoeg water en voeding. Men zorgde voor de juiste temperatuur en hoeveelheid licht waardoor de bomen hoog werden en mooie grote takken kregen. Maar op een ochtend kwam een medewerker één van de kassen binnen en zag dat een van de bomen om was geknakt, onderaan bij de stam. De volgende morgen waren er meerdere bomen omgevallen omdat ze gebroken waren. Uiteindelijk zijn alle bomen omgevallen omdat ze onderaan afbraken. Ze haalde een expert erbij om te onderzoeken hoe dit kwam. Zijn conclusie was: ‘Deze bomen hebben te weinig stress meegemaakt.’ Een boom hoort stormen en tijden van droogte mee te maken. Juist door dit soort moeilijke omstandigheden groeien de wortels dieper in de grond, op zoek naar water en stevigheid. Daardoor wordt de stam dikker, zodat die het gewicht van de opgegroeide boom kan dragen. De bomen in de kas hadden een te fijn leven gehad.
Stormen in Gods hand
De stormen waar wij soms doorheen gaan zijn een uitnodiging van God om onze wortels dieper te laten groeien in Hem. Perioden van droogte maken dat wij van binnenuit gaan verlangen naar Hem. Doordat wij in nood komen leren wij om te bidden, om de Heere Jezus ‘wakker te maken’ en Hem erbij te betrekken. Soms laat God heel bewust moeilijkheden toe in het leven van mensen toe met de bedoeling dat zij zich tot Hem zullen keren.
De discipelen deden dat ook. Ze maakten Jezus wakker. Hij zei: “Waarom zijn jullie zo bang? Hebben jullie dan geen geloof?” Toen sprak Jezus tot de storm en de wind en zei: “Zwijg! Wees stil!” De storm ging liggen en de zee kwam tot bedaren. Er kwam in één keer een grote stilte over het meer. De discipelen werden nu vervuld met een heel ander soort angst. Zij vreesden met grote vreze en zeiden: “Wie is toch Deze, dat zelfs de wind en de zee Hem gehoorzaam zijn?” Juist door de extreme storm werd de grote macht van Jezus zichtbaar. In de benauwdheid werd duidelijk dat ze toch volkomen veilig waren, omdat Jezus erbij was. Ze leerden Jezus nog meer kennen en beseften dat Hij de almachtige God was.
Wij hebben ons eigen leven niet in de hand. Maar als we ons leven aan Jezus hebben gegeven zijn we altijd veilig in Zijn armen, wat er ook gebeurt.
Zo gebruikt God ook de stormen in ons leven. Ze leren ons dat ons leven in Zijn handen ligt en niet in die van onszelf. De Heer die de macht heeft over de wind en de zee is ook Degene die de heerschappij heeft over ons leven. Wij hebben ons eigen leven niet in de hand. Maar als we ons leven aan Jezus hebben gegeven zijn we altijd veilig in Zijn armen, wat er ook gebeurt. De mooiste openbaring ontvangen wij vaak in de donkerste uren van ons leven. Dat Hij regeert gaan we vaak zien als we door de diepste dalen gaan. Met de discipelen zeggen we dan: “Wie is toch deze?” Als we Hem op deze wijze door ervaring leren kennen komt er grote stilte in ons binnenste. Hij brengt nog steeds uitzonderlijke stormen tot bedaren.
Als de stormen en de beproevingen duren in jouw leven, dan mag je zeker weten dat God ze gebruikt om je meer van Zijn almacht te laten zien en je te doen beseffen dat jouw leven veilig geborgen is bij Hem.
Met toestemming overgenomen van Zoeklicht.nl
