Deze schrijf ik voor jou. Omdat ‘zalig worden’ zo moeilijk is geworden.
Ik sprak je onlangs. Zo maar ergens in een grote stad. Het verlangen naar vrede met God straalde van je gezicht af. Maar ‘verlangen’ is niet hetzelfde als ‘ontvangen’. Toch? Vat ik op deze manier je opvoeding goed samen?
Misschien schrijf ik te cryptisch. Laat ik het met een voorbeeldje proberen te doen.
Ik was laatst op de verjaardag van een vriendin. Op de kast in de woonkamer stond een mooi ingepakt cadeau, gekocht door twee vrienden. Dat cadeautje was alvast in het huis van de jarige gezet. Echter, zo vertelde ze mij, ze mocht het cadeau pas uitpakken op het moment dat beide gevers aanwezig zouden zijn. En één van die twee verwachtte pas om kwart voor 12 ’s avonds te kunnen komen. Tot die tijd stond er dus een onuitgepakt cadeau in de woonkamer. Tot nieuwsgierigheid van de jarige jet.
Het leek jouw opvoeding wel. Natuurlijk heeft God Zijn Zoon gegeven. Als het ware een prachtig (ingepakt) cadeau voor de wereld. Maar, hoor eens, dat cadeau ga je niet zo maar eventjes op je gemakje uitpakken. ‘Het gaat zo maar niet. Het moet je gegeven worden. Mocht het maar eens gebeuren…’
Je moet wachten. Misschien weet je zelf niet eens waarop. Je worstelt met termen als ‘voldoende zondekennis’ en ‘uitverkiezing’. ‘Jezus aannemen’ is haast blasfemie, ‘want het is God Die in u werkt…’
Ik wil verder niets zeggen over jouw opvoeding. Immers, wie ben ik? Alsof ík de wijsheid in pacht heb. Alsof ík het überhaupt altijd allemaal rond krijg. Ik wil je wel een vraag stellen.
Want, wat is dan het verschil tussen ‘verlangen’ en ‘ontvangen’? Jezus zegt: ‘Bid, en u zal gegeven worden; zoek, en u zult vinden; klop, en er zal voor u opengedaan worden. Want ieder die bidt, die ontvangt; wie zoekt, die vindt; en voor wie klopt zal opengedaan worden.’
Ik interpreteer: Wie verlangt, die ontvangt…
Echt waar? Is dat niet te gemakkelijk? Kan dat wel? Is het ook wel voor mij?
Duizend vragen. Eén antwoord. Geloof! Want ‘geloven’ is ‘krijgen’ (1 Johannes 5:10-13).
Geloven? Hoe dan? Markus 9:24 geeft je het voorbeeld; bidden: ‘Ik geloof, Heere! Kom mijn ongeloof te hulp.’
Vandaag valt Zijn uitnodiging bij je op de mat. Opnieuw. En de boodschap luidt:
‘Kom tot Uw Heiland, toef langer niet.
Kom nu tot Hem, Die redding u biedt,
Die, ook voor u (!), de hemel verliet.
Hoor naar Zijn roepstem! Kom!’
