De kerk zit vol en ik hoor mensen ‘ja’ zeggen. Met een traan, een glimlach, een stille blik. Vast en zeker. Ik zie ze later lopen naar het brood, ze drinken van de wijn. Ze belijden dat ze niet van zichzelf maar van Christus zijn. Zou ik dat ooit durven belijden? Nee, mijn geloof is klein en mijn vragen zijn groots. Onzeker. Nee, ik durf niet te drinken uit die genadebeker.
‘Ik dacht vol vreugde; al dat brood is eigenlijk genoeg voor heel de wereld.’
Ik hoor mijn oma spreken. Ze vertelt met haar oude stem hoe ze had gezeten aan de tafel die met wit was gedekt. Een teken van leven voor hen die met Christus zijn opgewekt. Ik hoor haar zeggen: ik keek naar de wijn en naar het brood. Ik dacht vol vreugde; al dat brood is eigenlijk genoeg voor heel de wereld. Voor mijn kinderen en al de generaties later. Bij Hem is overvloed, nog meer dan dat de aarde vervuld is met water. Ik hoor haar woorden en schuif ze opzij. Nee, vast niet genoeg voor mij.
Ik open de woorden van eeuwig leven en zie daar Jezus staan. Ik hoor Zijn vragen: Wie zeg jij dat Ik ben? Geloof je Mijn woorden? Heb je Mij lief, meer lief dan al je twijfels en vragen? Laat je het Mij toe om jouw zonde dragen? Zijn vragen wachten op mijn antwoord. Ik durf geen ‘ja’ te zeggen en worstel mij eromheen. Ik heb U lief, maar ook zo vaak niet. Ik wil U aanbidden, maar ook zo vaak verzwijgen. Ik verlang genade te ontvangen, maar ik wil het zelf voor elkaar krijgen. Ik betwijfel U, maar verlang U te geloven. Het vuur van liefde is ontstoken, maar ik laat zoveel toe wat dat kan doven. Ik geloof. Kom mijn ongeloof te hulp.
Ik verlang genade te ontvangen, maar ik wil het zelf voor elkaar krijgen. Ik betwijfel U, maar verlang U te geloven.
En Hij komt. Hij is het! Het weerklinkt in mijn hart. Een woord van de Geest: Hij is de Christus, de Zoon van de levende God. Het vervuld mij met vreugde. Hij is het die mij heeft vrijgekocht toen ik een zondaar was. Niks kan ik daar aan toevoegen. Ik kan nog zoveel zoeken in mezelf, maar alleen bij Hem is mijn ‘ja’ te krijgen. Hij spreekt zijn ja, als ik wil zwijgen. Want ín Hem zijn alle beloftes já en amen. In Hem komen al de antwoorden op mijn vragen samen.
Hij is mijn gastheer. Ik ontvang van Hem brood en wijn. Tekens van leven. Hoe kon ik ooit mijzelf het brood en de wijn willen geven? Ik kan alleen ja zeggen omdat Hij al eerder ja heeft gezegd. Ik kan alleen mijzelf verloochenen omdat Hij Zijn leven heeft afgelegd. Ik kan alleen volgen omdat Hij mij roept en daarmee kracht zal geven voor elke stap. Ik leef in geloof en niet in aanschouwen. Op niemand anders dan Jezus alleen kan ik bouwen. Daarom zeg ik ja. Fluisterend. Zingend. Luid en zacht. Want Hij Is de Naam boven alle namen. Heere, hier ben ik. U bent mijn ja en mijn amen.
Deze spoken word werd uitgesproken tijdens een online-event van LCJ & HJW met als thema: “Christus belijden, … maar hoe dan?”
