In deze Bijbelstudie over Filippenzen 2:25-30 bespreekt Leander Janse de belangrijke rol van Epafroditus, een gezant van de gemeente in Filippi. Paulus gebruikt vijf eervolle termen om Epafroditus te beschrijven: broeder, medearbeider, medestrijder, gezant en dienaar. Deze titels benadrukken de nauwe band en samenwerking in het werk voor Christus.
Epafroditus was door de gemeente van Filippi naar Paulus in Rome gestuurd om hem te helpen. Tijdens deze reis werd Epafroditus ernstig ziek, zelfs bijna tot de dood toe. Paulus schrijft dat God zich ontfermde over zowel Epafroditus als over hemzelf, om hem te behoeden voor ‘droefheid op droefheid’. Dit laat zien dat Paulus, ondanks zijn sterke focus op het hemelse, ook diepe menselijke emoties en gehechtheid aan zijn medewerkers kende.
Nu Epafroditus is hersteld, besluit Paulus hem terug te sturen naar Filippi. Hij moedigt de gemeente aan om Epafroditus ‘met alle blijdschap’ te ontvangen en ‘zulke mensen in ere te houden’. Paulus wijst hiermee op het belang van waardering binnen de gemeente, vooral voor degenen die zich dienstbaar opstellen in het werk van Christus.
De Bijbelstudie eindigt met een waardevolle parallel: zoals God Jezus verhoogde na Zijn vernedering (zie Filippenzen 2:9-11), worden ook nederige en dienstbare mensen binnen de gemeente geroepen om geëerd te worden. Dit is een oproep voor ons om met vreugde en respect om te gaan met medegelovigen die zich geven voor het Koninkrijk van God.
Leander benadrukt hiermee de waarde van dienstbaarheid en de roeping om elkaar te ondersteunen en te eren in de gemeente, net zoals Paulus dat deed met Epafroditus.
