Jezus volgen betekent dat je Hem niet volgt als een individuele christen of alleen maar als een individuele christen, maar als een broeder of zuster, als een steen in de tempel of als een schaap in de kudde. Mijn christelijke hart moet zich dus naar buiten uitstrekken en deze andere broeders en zusters in het lichaam van Christus opnemen.
Onze bekering is immers niet slechts iets individueels. Het is niet minder dan dat, maar wel meer dan dat. Het heeft een collectieve kant. Denk aan 1 Petrus 2:10, waar Petrus zegt: ‘U was voorheen geen volk, maar bent nu Gods volk; u had geen ontferming ontvangen, maar hebt nu ontferming ontvangen.’ Doorgaans denken we bij bekering aan dat tweede stukje.: ik had geen genade, nu heb ik wel genade. Maar let op! Petrus zet iets parallel aan het geen genade, wel genade. Hij zegt: ‘Eerst was u geen volk, nu bent u wel een volk.’ Hier zie je dat christen worden betekent: bij een volk gaan horen.
Het is alsof een vader en moeder naar het weeshuis gaan, me adopteren, me mee naar huis nemen, me aan de eettafel in het gezin neerzetten. Ik kijk om me heen. Wie zijn dat? Broers en zussen. Ja toch?
Verzoend zijn met God in Christus (Efeze 2:1-10) betekent dat we tot één nieuwe mens geschapen zijn, verzoend met broeders en zusters (Efeze 2:11-22). Met dit boek willen we christenen dus helpen om opnieuw in te zien dat je christen-zijn, je discipelschap, gevormd moet worden door de gemeente.
Dit is het. Zo werkt het. Zo voelt het. We nodigen lezers uit dat voor het eerst te ontdekken of dat te herontdekken, als ze het ooit wel wisten, maar op een of andere manier zijn kwijtgeraakt.
